پیشرفت‌های تکنولوژیکی بریکس نقطه امید توسعه پایدار کشاورزی در جهان
گروه بریکس در کنار گروه ۷ یکی از طرف‌های تأثیرگذار در تجارت جهانی به شمار می‌رود.
بریکس در سال ۲۰۰۹ میلادی به شکل رسمی با حضور ۴ کشور برزیل، روسیه، هند و چین (BRIC) شکل گرفت.
استراتژی‌ها و رویه‌های گروه بریکس منعکس‌کننده تعامل پویا بین منافع ملی و واقعیت‌های جهانی است و نیاز به تعامل و همکاری بین‌المللی مداوم را برجسته می‌کند. با ادامه تکامل و اعمال نفوذ کشورهای بریکس، تقویت یک رویکرد متعادل و فراگیر در توسعه کشاورزی برای تضمین امنیت غذایی جهانی، سلامت محیط زیست و ثبات اجتماعی-اقتصادی ضروری خواهد بود.
حسین شیرزاد، تحلیلگر مسائل بخش کشاورزی در بستر توسعه در یادداشتی اختصاصی برای خبرگزاری مهر نوشت، کشورهای عضو بریکس از طریق سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه در فناوری و زیرساخت‌ها، نقشی محوری در تحول کشاورزی جهانی داشته‌اند. این کشورها طیف وسیعی از فناوری‌های نوآورانه مانند کشاورزی دقیق، بیوتکنولوژی و تجزیه و تحلیل پیشرفته داده‌ها را معرفی کرده‌اند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاری چین در فناوری‌های کشاورزی دقیق از جمله استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و پهپادها، امکان نظارت دقیق‌تر بر سلامت محصولات کشاورزی و تخصیص بهینه منابع را فراهم کرده است. برزیل نیز به طور مشابه با توسعه محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی مانند سویای مقاوم به آفات که به طور قابل توجهی عملکرد محصول و بهره‌وری کشاورزی را افزایش داده در این زمینه پیشرفت کرده است این پیشرفت‌های فناوری نه تنها بهره‌وری را در کشورهای عضو بریکس افزایش می‌دهد، بلکه معیارهای جدیدی را برای شیوه‌های کشاورزی در سراسر جهان تعیین می‌کند و استانداردهای جهانی را به سمت بهره‌وری و نوآوری بالاتر سوق می‌دهد.
قابلیت‌های بریکس در پیشرفت‌ها و نوآوری‌های تکنولوژیکی
نوآوری‌های تکنولوژیکی کشورهای عضو بریکس با تغییر پویایی‌های تجاری و ساختارهای بازار، بازارهای جهانی کشاورزی را تغییر شکل می‌دهند. پیشرفت‌های برزیل در بیوتکنولوژی کشاورزی، جایگاه این کشور را به عنوان صادرکننده پیشرو سویا و گوشت گاو تقویت کرده و در نتیجه بر زنجیره‌های تأمین جهانی و الگوهای تجاری تأثیر گذاشته است. همزمان، پیشرفت‌های تکنولوژیکی چین نقش آن را به عنوان یک بازیگر اصلی در تجارت جهانی کشاورزی، به ویژه در غلات و سبزیجات، تثبیت کرده است این تغییر تکنولوژیکی، فشارهای رقابتی جدیدی را بر قدرت‌های سنتی کشاورزی وارد کرده است که اکنون برای سازگاری با چشم‌انداز در حال تحول تکنولوژیکی یا خطر از دست دادن مزیت رقابتی خود در بازار بین‌المللی با چالش مواجه هستند.
پیشرفت‌های تکنولوژیکی کشورهای عضو بریکس مزایای امیدوارکننده‌ای برای توسعه پایدار کشاورزی ارائه می‌دهد. تکنیک‌های کشاورزی دقیق مانند کاربرد هدفمند آب، کودها و آفت‌کش‌ها به کاهش هدررفت منابع و ترویج شیوه‌های کشاورزی پایدار کمک می‌کنند. علاوه بر این، نوآوری‌ها در بیوتکنولوژی از جمله توسعه محصولات مقاوم در برابر خشکسالی در حال بهبود تاب‌آوری در برابر تغییرات اقلیمی و کاهش ردپای زیست‌محیطی فعالیت‌های کشاورزی هستند این پیشرفت‌ها با تقویت شیوه‌های کشاورزی کارآمدتر و سازگارتر با محیط زیست به طور قابل توجهی به اهداف پایداری جهانی کمک می‌کنند و در نتیجه از تعادل زیست‌محیطی بلندمدت و امنیت غذایی پشتیبانی می‌کنند.
با این حال، پیشرفت‌های سریع فناوری از کشورهای عضو بریکس، چالش‌های زیست‌محیطی و اخلاقی قابل توجهی را نیز به همراه دارد. گسترش محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی و شیوه‌های کشاورزی فشرده به‌ویژه در برزیل با جنگل‌زدایی و از بین رفتن تنوع زیستی در جنگل‌های بارانی آمازون مرتبط بوده است.
در چین، استفاده گسترده از نهاده‌های شیمیایی در کشاورزی با بازده بالا، نگرانی‌هایی را در مورد تخریب خاک و آلودگی آب ایجاد کرده است. این مسائل، ضرورت رویکردی متعادل به توسعه فناوری را برجسته می‌کند که حفاظت از محیط زیست و ملاحظات اخلاقی را در بر می‌گیرد و تضمین می‌کند که نوآوری‌ها به قیمت سلامت زیست‌محیطی یا عدالت اجتماعی تمام نشود.
نظر شما :